Dzisiaj o 21:00 jest ostateczny termin żeby ustalić listę programów, w których chcemy odbywać rezydenturę. Już od ponad dwóch tygodni nie myślałam za wiele na ten temat, bo gdy tylko wróciłam z mojej ostatniej rozmowy kwalifikacyjnej, sporządziłam moją listę i ostatecznie ja podpisałam. Od wczoraj jednak, wszyscy ludzie z mojego roku rozmawiaja tylko na temat „Match“. Każdy panikuje, zmienia swoja listę na ostatni moment, sprawdza po pięć razy na godzinę czy aby na pewno lista jest podpisana/ zweryfikowana. Nawet jakbym chciała o tym nie myśleć to się nie da – chyba że bym włożyła sobie zatyczki do uszu żeby nie słyszeć tego spanikowanego tłumu. Tak więc udzeliła mi się cała ta stresująca atmosfera i chcąc czy nie chcąc cały czas przyłapuję się na rozważaniu różnych opcji i myśleniu gdzie spędzę następne 5-7 lat!!!

I tak sobie myśłę, że z jednej strony ten cały „residency matching system“ nie jest taki zły, bo potencjalnie każdy student ma szansę na robienie wybranej przez siebie specjalizacji, bez znajomości i wtyków… ale z drugiej strony to trochę przedziwne i absurdalne, że dzisiaj wieczorem przyszłość tysiąca młodych ludzi zostanie spisana na „łaskę“ jakiegoś programu komputerowego; i że wszyscy ci ludzie przez kolejne trzy tygodnie będą żyli w stresie i niepewności, miejąc na dzieję że 17 marca okaże się ich szczęśliwym dniem.