Chciałam jeszcze tej zimy jechać na narty, ale wygląda na to że już nic z tego nie wyjdzie. Wiosna się zrobiła u nas na całego; temperatury w ciągu dnia często sięgają 15 stopni, ptaszki świergoczą, pierwsze pędy krokusów przebijają się przez zwietrzałą ziemię. Czas najwyższy zarać się za prace ogrodowe, a nie uważać żeby nie połamać sobie nóg na stokach pokrytych "rozwilżonym śniegiem".

Tak więc w miniony weekend zabraliśmy się z Mikiem za grabienie „kulek“.



Rośnie sobie u nas za domem kilka monumentalnych drzew, ktore wyglądaja trochę jak klon, ale nie ma „nosków“, które jako małe dzieci każdy lubił sobie naklejać na nos, tylko produkują tysiące kulek, które w okresie zimowym całkowicie zawalają nasze podwórko. Pomyśleliśmy sobie z Mikiem że pewnie uzbiera się tych kulek ze 3 worki. Cztery godziny później okazało się że napełniliśmy 15 worków! Chyba nie muszę dodawać że nasze plecy bardzo dobitnie to odczuły następnego dnia.

Postanowiłam się dowiedzieć co to za upierdliwe drzewo produkuje takie ilości tych nikomu do szczęścia niepotrzebnych kolczatych szyszek. Tak więc przy pomocy google udało mi się ustalić że owe drzewo, wyglądające jak klon, z kulkami jak platan, nayzwa się „ambrowiec amerykański“/ „American sweetgum“ (Liquidambar styraciflua) i jest dosyć typowe dla klimatu wschodnio-południowych stanów. Wygląda na to że Virginia stanowi północna granicę teryterium o klimacie przyjaznym temu gatunkowi. I pomyśleć że gdybyśmy mieszkali nieco dalej na północ, nasze „życie ogrodnicze“ byłoby o tyle mniej skomplikowane!