Tak trochę niespodziewanie i z zaskoczenia musieliśmy zorganizować sobie pod koniec stycznia wyprawę do Polski na ślub siostry. Niespodziewanie, bo plany były na październik, a tu na początku grudnia młodym zabrakło cierpliwości i stwierdzili że nie czekają prawie kolejnego roku i ślub będzie w styczniu!

Postanowiliśmy również wybrać się do Zakopanego na narty. Narty nie doszły do skutku, bo jak popatrzyliśmy na sprzęt do wyporzyczenia to zrezygnowaliśmy… kiedyś będziemy się musieli dorobić własnego sprzętu w Polsce – bo targać narty samolotem w tę i z powrotem to trochę się nie opłaca. O mały włos i Zakopane nie dszło do skutku… bo na dzień przed wyjazdem dostałam rewolucji żołądkowej jakiej jeszcze nie doświadczyłam w życiu. No ale tak to bywa jak się za dużo wina na weselu połączy z „jelitówką“ podłapaną od taty! Sama nie wiem czy dolegliwości przeszły same z siebie czy ze strachu przed wizją wizyty na Skierniewickim pogotowiu. W każdym razie po 24 godzinach bycia ledwo żywą, poczułam się na tyle dobrze że zdecydowaliśmy się jechać na nasze górskie wakacje. A prawdziwa góralska kwaśnica i goloneczka prosto z grila uzdrowiła mój zmarnowany żołądek na dobre!

Udało mi się zobaczyć Morskie Oko zimą, i choć wyglądało przeuroczo, to jednak latem zdecydowanie robi większe wrażenie.

Stoję na zamarźniętym jeziorze, a w tle schronisko nad Morskim Okiem.

Grubość lodu na jeziorze sięga 1,5 m. tak więc bez obawy można wybrać się na drugi brzeg.

W odróżnieniu od Kasprowego Wierchu – widoki prawie jak w Himalajach, dosłownie i przenośni zapierają dech w piersiach (bo przy -15 stopniach Celsjusza, powietrze na tej wysokości jest jeszcze cieńsze niż w bardziej umiarkowanych temperaturach).