Leniwe i zaśnieżone Walentynki

Walentynkowy poranek miło mnie zakoczył...tylko trochę wcześnie. Już o 5 rano zadzwonili do mnie z pracy i powiedzieli że mam wolne! Jak już w końcu wstałam to czekała na mnie kolejna niespodzianka! Tym razem przygotowana przez mojego męża. No i tu muszę zaznaczyć że niespodzianka w jego wykonaniu to wielka rzadkość! Już tak się dobraliśmy w korcu maku, że żadne z nas nie umie dotrzymać tajemnicy zbyt długo. No aż tu dzisiaj mój małżonek w końcu zaskoczył mnie po raz pierwszy. Dostałam na walentynki...prezent gwiazdkowy!!! Nie – nie pomyliłam się! Plan był że na gwiazdkę miałam dostać nowy aparat fotograficzny, bo porzedni się zbuntował, odmówił posłuszeństwa, a naprawiać się nie opłacało. Szukaliśmy aparatu w dobrej cenie, i kiedy w końcu odkryliśmy tani sklep internetowy, to okazało się że trzeba będzie czekać kilka tygodni i na święta nie dotrze. Święta dawno minęły, tydzień za tygodniem uciekał, a aparatu jak nie było tak nie było. Odwołaliśmy zamówienie z tego sklepu, który cały czas przesuwał termin dostawy i postanowiliśmy szukać innej okazji. A tu sobie dzisiaj wstaję, a na stole w pokoju w pudełku zapakowanym w świąteczny prezent stoi nowiutki Nikon D80! No i nawet tego wolnego od pracy dnia nie wystarczyło żeby całą instrukcję obsługi przeczytać.

A wieczorem, jak przystało na prawdziwą polską gospodynie, na dzień przed tłustym czwartkiem zajęłam się smażeniem faworków. Ciasto musiałam gnieść dwa razy, bo pierwszy przepis, który pochodził z tradycyjnej ‘Dobrej Kuchni’ okazał się niewypałem. Po drugi przepis zadzwoniłam do Kasi, która jest bardziej doświadczoną ode mnie kucharką. Zostałam obdarowana przepisem, jej cioci, który ‘zawsze się sprawdza’, a przynajmniej sprawdził się doskonale w zeszłym roku w przypadku Kasi. I zostałam poinstruowana, że jak tylko wygniotę troszkę to ciasto, tak żeby się skleiło, to trzeba je przez 10 minut ubijać wałkiem. Pytam się Kasi co to znaczy ubijać wałkiem, a ona na to: ‘No normalnie! Bieżesz wałek w jedną rękę, i walisz w ciasto, tak jakbyś waliła w chłopa’. Rozbawiło mnie to niesamowicie, ale chyba ta rada podziałała, bo druga porcja faworków wyszła nieporównywalnie lepsza. Tak więc jeśli jutro nie będzie ‘snow day’, to zabiorę trochę polskości do pracy. A wieczorkiem wybieramy się z Mikiem na kolację Walentynkową...dzień po, ale za to bez dzikich tłumów w restauracji.